Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Καλά Χριστούγεννα bloggoφίλοι μου!!!

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ bloggers



Επιτέλους ήρθε η μέρα που περίμενα εδώ και 3 μήνες! Εκδόθηκε το βιβλίο ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ bloggers ιδέα του artbomber από τις εκδόσεις ΣΟΚΟΛΗ-ΚΟΥΛΕΔΑΚΗ όπου έχω γράψει κα εγώ ένα μέρος του και τίτλος της δικής μου ιστορίας είναι "Πέρα από το όνειρο"! Τώρα τα Χριστούγεννα πιστεύω πως είναι το καταλληλότερο δώρο για ένα Blogger γιατί συνδυάζει δύο μέρη είναι και δώρο αλλά και μέρος των εσόδων της έκδοσης θα διατεθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς στο Ίδρυμα «Αναπηρία Τώρα», οπότε τι καλύτερο; Τρέξτε στα βιβλιοπωλεία να το προλάβετε!!!

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007

Το κουλοδωροδεντράκι μου!!!

bgcolor="ffffff" align="middle" type="application/x-shockwave-flash" >

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Θέλετε να κουλοπαίξουμε;


Μετά την προειδοποίηση της if..ιγένειας είδα και εγώ στο όνειρό μου το σοφό τυπάκο όπου με ρώτησε τι μεθάει τα δικά μου συναισθήματα. Βέβαια προβληματίστηκα πολύ τι να του απαντήσω επειδή γενικά όλη τη μέρα κάνω σαν μεθυσμένη, οπότε θα σας πω τα κυριότερα που με μεθούν! Χιχι! Τεσπα μεθάω αλλά όχι μόνο συναισθηματικά με την τεκιλα και την votka, καλά μη φανταστείτε ότι παραπατάω κιόλας απλά μπορεί να αρχίσω να λέω περισσότερες κουλαμάρες εκείνη την ώρα, έτσι κι αλλιώς μου αρκεί μόνο ένα ποτηράκι και δεν πίνω και συχνά! Τώρα συναισθηματικά μεθάω με την κολόνια του πρώην που τη μυρίζω παντού και νομίζω πως με καταδιώκει! Α και φυσικά μεθάω μόλις βλέπω ένα αγόρι που είναι ο συνονόματος του διπλανού της κουλής αδερφής μου! Χιχι!
Τώρα σας λέω amor-al,laxanaki,papei,hari,dark_era,manolog3,άκη και φυσικά gothangel πως ο σοφός τυπάκος θα περάσει και από εσάς οπότε να είστε έτοιμοι!

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

Xρόνια πολλά στις Αννούλες!!!


Χρόνια μου πολλά!!! Και αν δεν το καταλάβατε σας λέω πως σήμερα γιορτάζω!!! Γι’ αυτό θέλω να ευχηθώ και στις άλλες Αννούλες της μπλογκόσφαιρας χρόνια πολλά και να χαίρονται το ονοματάκι τους και όσους αγαπάν!!! Βέβαια η φετινή γιορτή μου με προϋπαντεί με ένα διαγώνισμα κειμένων νεοελληνικής λογοτεχνίας αλλά δε κολώνω εγώ, γιατί γιορτάααααααααζω όπως σας είπα! Χιχιχι!

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Ουαου απίστευτο!


Ξέρετε ότι ...
1. Η φράση «έφαγε χυλόπιτα» προέρχεται από το παρασκεύασμα χυλού που έδιναν παλιά οι ψευτογιατροί για τον περιορισμό του καημού των ερωτευμένων !

2. Η φράση « του πήρε τον αέρα» προέρχεται από την αρχαιότητα και την εκμετάλλευση του ανέμου κατά τις ναυμαχίες έναντι του εχθρού !

3. Η γνωστή συνοικία των Αθηνών ονομάστηκε «Κολωνάκι» από ένα κολωνάκι που ήταν εκεί για παλούκωμα όπως συνηθιζόταν κατά την Τουρκοκρατία!

4. Στον γνωστό άθλο του Ηρακλή τα γνωστά « χρυσά μήλα των εσπερίδων» ήταν ... πορτοκάλια!

5 . Η ακριβής εξήγηση της φράσης «Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή καν ' έλα» δεν έχει σχέση με κανέλλα ή άλλα καρυκεύματα αφού σημαίνει «Έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή »!

6 . Όταν δίνουμε σε κάποιον « πουρμπουάρ » η ακριβής του ερμηνεία είναι ότι του προσφέρουμε χρήματα για να πιει κάτι δηλαδή τον κερνάμε ένα ποτό Ενώ το T.I.P . σημαίνει "To Improve Performance", για βελτίωση απόδοσης, και δινόταν πάντα πριν από τιςυπηρεσίες του υπαλλήλου.

7 . Οι οδηγοί των πρώτων αυτοκινήτων ατμού ονομάστηκαν «σοφέρ » δηλαδή «θερμαστές » γιατί ζέσταιναν το νερό της μηχανής πριν ξεκινήσουν!

8 . Η γνωστή συνοικία « Πατήσια » ονομάστηκε έτσι από την αντίστοιχη Τούρκικη λέξη που σημαίνει : τα κεκτημένα αγροκτήματα!

9 . Όταν λέμε σε κάποιον « Αντίο» του λέμε κυριολεκτικά σύμφωνα με την αντίστοιχη Ισπανική φράση ότι «θα τα πούμε στον άλλο κόσμο» δηλ πρόκειται για .. αποχωρισμό !

10 . Τα στοιχεία του πληκτρολογίου της γραφομηχανής (έως σήμερα Η . Υ.) τοποθετήθηκαν μπερδεμένα από τον Christopher Latham το 1868 για να μπερδεύει τις γραμματείς και να μην μπλοκάρουν από την ταχύτητά τους τις μηχανές !

11. Η βέρα φοριέται στο τέταρτο δάχτυλο - παράμεσο γιατί τον παράμεσο διασχίζουν φλέβες που συνδέονται με την καρδιά !

12. Το 1630 ο Γάλλος Καρδινάλιος Ρισελιέ διέταξε τα μαχαίρια του φαγητού να έχουν στρογγυλεμένες άκρες για να πάψουν επιτέλους οι καλεσμένοι του να καθαρίζουν τα δόντια τους με αυτά !

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Έλεος!!!






Καλά είναι αυτή τιμωρία;Πάμε καλά;Μπορούμε να λέμε ότι είμαστε άνθρωποι μετά από αυτές τις εικόνες;Και γιατί έγιναν όλα αυτα;Επειδή ένα 8 χρονο παιδί έκλεψε σε ένα σουπερμάρκετ στο Ιράν.Ωραία τιμωρείστε το αλλά αλλιώς δεν αξίζει τέτοια τιμωρία!

Υ.Γ.
Σήμερα πήρα αυτό το email και εξοργίστηκα!!!Νομίζω πως και εσείς το ίδιο!

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Καλό μήνα!!!


Πιστεύω πως ο μήνας για να μας πάει καλά πρέπει να ξεκινάει με ένα χαμόγελο! Και τι καλύτερο από αυτό το χαμόγελο που είναι δημιούργημα της φύσης, μου λέτε;Γι' αυτό και εγώ με ένα τέτοιο χαμόγελο σας εύχομαι καλό μήνα και να περάσετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!!!

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

Η κουλοβιασύνη


Ο καιρός περνά...
δεν το πήρα μυρωδιά
Το φθινόπωρο προσπερνά
κι έρχεται η κακοχειμωνιά!

Μα εγώ χαίρομαι παιδιά!
Φεύγει ετούτη η χρονιά!
Πάμε γι' άλλα με χαρά!
να διαδεχτούμε τη χρονιά!

Τα Χριστούγεννα αρχινάν
μα θα φύγουνε κι αυτά
μα δεν πέφτουμε ξανά
θα 'ρθει Πάσχα με κεριά!

Πωπω βιάστικα ξανά
ήρθαν οι εξετάσεις πια
ωχ και τώρα βρε παιδιά
θα σας κουλάνω πιο αργά;

Υ.Γ.
Το ποίημα αυτό αναφέρεται στην κουλοβιασύνη μου να περάσει αυτός ο καιρός με τις Πανελλήνιες και να έρθει το καλοκαιράκι να αράξω!Χιχι!

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

STOP ΤΑ ΚΟΥΛΑ ΛΟΓΙΑ!!!!


Κάθε φορά που ανεβάζω ένα post περιμένω με αγωνία τα σχόλια σας! Αλλά πάντα είναι τόσο καλά και απορώ σας αρέσει τόσο πολύ αυτό που γράφω ή το κάνετε για να σας συμπαθήσω!Χιχι! Τεσπα από πολλούς έχω ακούσει πως στα blogs γενικά "γλυφόμαστε" και αυτό είναι λάθος τακτική γιατί πάντα πρέπει να λέμε την αλήθεια , πως αλλιώς θα γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που αγαπάμε;Δεν ξερω πάντως εμένα με ξενερώνει αυτό κάπως
! Γι' αυτό από εδώ και πέρα σας λέω να με κράζετε ελεύθερα αν δε σας αρέσει κάτι και μη φοβάστε θα συνεχίσω να μπαίνω και να γράφω στα blogs σας και να σας γλύφω το ίδιο!Χιχι! ;-)

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Πιστεύω εις ένα Δωδεκάθεον...


O διάλογος γίνεται ένα πρωινό στο σπίτι των κουλών αδελφών.

Λία: Κουλημέρα sister!
Λυδία: Μα τον Δία με τρόμαξες! Καλημέρα σου!
Λία: Τι κάνεις;
Λυδία: Ετοιμάζομαι να πάω να προσευχηθώ στην Ακρόπολη.
(Αφού γύρισε η Λυδία…)
Λία: Θα φας μια κρέπα που έφτιαξα με τα χεράκια μου;
Λυδία: Είσαι τρελή; Θες να με πνίξεις; Για πρωινό πρέπει να φάω οπωσδήποτε δημητριακά! Γιατί η θεά Δήμητρα μ’ έχει καταραστεί να μου κάτσει στο λαιμό αν φάω οτιδήποτε άλλο το πρωί!
Λία: Κουλά αδερφούλα sorry αλλά και εχθές απ’ ό,τι είδα κρέπες δεν έτρωγες;
Λυδία: Τι ασέβεια προς το πρόσωπό μου ήταν αυτή που είπες; Πρόσεχε! Το Δωδεκάθεο του Ολύμπου με στηρίζει, θα ρίξει τον κεραυνό του ο Δίας να σε κάψει και ο Ποσειδώνας θα σε καρφώσει με την τρίαινα του και θα σε δώσει για τροφή στα καρχαρίνια.
Λία: Τεσπα sorry!
Λυδία: Σε συγχωρώ για πρώτη και τελευταία φορά ! Να το ξέρεις! Πάω τώρα για ένα μπανάκι στα ευλογημένα νερά του Ποσειδώνα.
Λία: Ορίστε; Σε ποια νερά θα πας;
Λυδία: Μα τον Δία που έχω μπλέξει! Μα καλά μωρή κουλή είσαι κουφή; Δεν με άκουσες;
Λία: Ε; Ναι! Ναι! (Ξέρετε στους τρελούς λέμε πάντα ναι!)
Λυδία: Ουφ! Χαλάρωσα! Πάω να βάλω και τις ενυδατικές μου τώρα, γιατί η Θεά Αφροδίτη μου έχει δώσει ευχή και κατάρα να της μοιάσω! Τι να κάνω και εγώ;
Λία: Πωπω! Δίκαιο έχεις! Βάσανα που κουβαλάς κι εσύ… Για τις δουλειές του σπιτιού να μη σε ρωτήσω καν αν θα τις κάνεις! Ε;
Λυδία: Τι είπες; Καλά μη μου πεις, δε με νοιάζει, έχω δουλειά… Μα τον Ερμή αυτό το email έχει αργίσει να μου το στείλει αυτός ο άνθρωπος!
Λία: Καλά μην τρελαίνεσαι θα στο στείλει όπου να ‘ναι. Έλα τώρα να φάμε γιατι θα κρυώσει το κρέας!
Λυδία: Το κρέας είναι το κυνήγι της θεάς Άρτεμης; Αν όχι δεν το τρώω!
Λία: Γκρρρρρρρρρρρ… Της Άρτεμης είναι καλέ! Άντε τρώγε τώρα γιατί έχω να μαζέψω τα πιάτα και να διαβάσω μετά!
Λυδία: Μμμ κοινή θνητή, εγώ δε χρειάζομαι να διαβάσω θα έχω τη φώτιση της θεάς Αθηνάς στις Πανελλήνιες.
Λία: Καλααααααα… Όταν βγουν και τα αποτελέσματα, ελπίζω να έχεις και τα σανδάλια του Ερμή, γιατί δε σε βλέπω να γλιτώνεις από τα χέρια του μπαμπά!

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Oι σημαντικότερες ημερομηνίες μου...


Μετά από την αξιότιμη πρόσκληση του agianni θα σας πω και εγώ με τη σειρά μου τις κουλοσημαντικές ημερομηνίες μου που μου έχουν χαραχτεί βαθιά στη μνήμη, αν και επειδή είμαι ξεχασιάρικο ftuaratsi θυμάμαι στα περισσότερα μόνο τα έτη! Βέβαια δε θα σας τις πω όλες γιατί έχω αρκετές και θα βαρεθείτε να με διαβάζετε! Χιχι!

1995:Δεν είναι τόσο σημαντικό για εμένα αλλά είναι πολύ αστείο! Ήταν τότε που σε ηλικία 6 ετών έπαιζα σκοτεινό δωμάτιο και ένα αγοράκι με ρώτησε την ώρα που είχαν φύγει τα άλλα παιδάκια «Να σου δώσω ένα φιλάκι;» και τότε εγώ του είπα όχι! Αλλά αυτός μου το έδωσε και σαν ντροπαλό Φτυαράτσι που είμαι εξαφανίστηκα από το δωμάτιο! Που να ήξερα 11 χρόνια μετά ότι αυτός θα γινόταν ένας κούκλος ποδοσφαιριστής; Χιχι!

23 Απριλίου 1999:Ο γάμος της μεσαίας μου αδερφής και η αποχώρησή της από το σπίτι! Ήταν κάτι που μου στοίχισε, έπαθα σοκ! Επειδή η Κουλή αδελφή είχε φύγει νωρίτερα, έφευγε μετά και η μεσαία και έμεινα μόνη! Από τα 9 δηλαδή ζω ως μοναχοπαίδι! Ουφ! Τι μέρα κι αυτή; Κλάμα που είχα ρίξει…

19 Μαρτίου 2000: Η γέννηση του Θάνου του μεγάλου μου ανιψιού! Δεν ξέρετε τι χαρά που πήρα όταν τον είδα μέσα στο καροτσάκι!

2001: Η εγκατάσταση της γιαγιάς μου στο σπίτι μας! Πόσο θέλω να το ξεχάσω αυτό το έτος! Γιατί από τότε έγινε η ζωή μου κόλαση, τα νεύρα μου τσατάλια ! Πάνω που είχα το δικό μου δωμάτιο, πετάχτηκα στον καναπέ, επειδή η γιαγιά μου ήθελε τη βολή της και όχι εμένα για να την κλοτσάω στον ύπνο μου! Τότε έδειξα και τα πρώτα συμπτώματα κουλαμάρας! Χιχι!

2002: Όταν πήγα γυμνάσιο και βρήκα τους παλιούς μου συμμαθητές , που τους είχα χάσει χρόνια επειδή είχα αλλάξει σχολείο στην Τετάρτη Δημοτικού!

5 Ιουνίου 2004: Ο γάμος της κουλής μου αδερφής στην Μύκονο! Ήταν ένα γεγονός πολύ χαρούμενο αν και δεν το ευχαριστήθηκα λόγω εξετάσεων αφού έμεινα στη Μύκονο για μία μέρα μόνο!

Αύγουστος 2004: Οι Ολυμπιακοί αγώνες που θα μου μείνουν αξέχαστοι επειδή πήρα λίγο από το αρχαίο πνεύμα ! (Λέμε και καμιά βλακεία να περνά η ώρα, γιατί το μόνο πνεύμα που με διακατέχει είναι το κουλο! Χιχι!)

11 Αυγούστου 2005: Η γέννηση του Δημήτρη του ανιψιού μου που την έζησα από πολύ κοντά μιας και μπαινοέβγαινα στην αίθουσα τοκετού! Αν και την ώρα της γέννησής του έβγαζα βίντεο τον αγχωμένο πατέρα και τον πρόλαβα μόνο με τα αίματα την ώρα που τον κάνανε μπανάκι!

Αύγουστος 2006: Το καλύτερό μου καλοκαίρι! Ήταν τότε που με την Κουλή αδερφή και τον άντρα της διακοπές στην Αγγλία-LA- Αφρική και έζησα την εμπειρία να ταξιδεύεις σε upper class ,(αχ! Δε νομίζω να την ξαναζήσω) την είχα καταβρεί να παίζω με τους μηχανισμούς που είχε το αεροπλάνο!

Φεβρουάριος 2007: Όταν επιτέλους πήρα το πρώτο μου πτυχίο και ας μην ήταν ασήμαντο επειδή ήταν απλά ένα χαρτί αγγλικών του lower !

Αύγουστος 2007: Το πρώτο καλοκαίρι που είχα τόσο σουξέ στα αγόρια! Χιχι!

Σεπτέμβριος 2007: Ανέπτυξα επιτέλους μια καλύτερη σχέση με το αγόρι που ονειρεύομαι εδώ και 6 χρόνια και ας είναι φιλική! Από το τίποτα καλό είναι κι αυτό! Που θα μου πάει; Χιχι!

Μάιος 2008: ;-) Ωχ τι έγινε με πήρε η κατηφόρα; Ή έγινα μέντιουμ; Όχι τίποτα από τα δύο απλά τότε θα γίνει ένα γεγονός πολύ συνταραχτικό όπως η γέννηση της ανιψιάς μου ή του ανιψιού μου!

Τώρα αρκετά σόλαρα εγώ οπότε θα δώσω το έναυσμα να σολάρουν και οι:
1)Laxanaki
2)Dark_era
3)melina
4)manos s.
5)if..igeneia

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Πώς ονομάστηκε το blog μου koules-istories ξέρετε?


Μετά από την πρόσκληση που μου έκανε το αγαπημένο μας papei θα σας διηγηθώ πως βγήκαν οι κουλές κουλές!Χαχα!Όλα άρχισαν ένα βράδυ, ωχ πρέπει να το πάρω αλλιώς σαν παλιά ταινία μου ακούγεται!Τεσπα είχα βγει με την αδερφή μου και κάτι φίλους της και λέγαμε διάφορα κουλά όπως πάντα!Εεε εκεί που τα είχανε πιει γιατί εγώ είχα μεθύσει μόνο με coca-cola η κουλή, λέει μια φίλη δεν κάνουμε ένα blog να λέμε τα κουλά που κάνουμε?Ε φυσικά όλοι ήταν μέσα!Μου λένε θες να γράφεις και εσύ?Εγώ τότε ούτε blog ήξερα τι σημαίνει αλλά μιας και ήμουν αρκετά κουλή δέχτηκα!Και τελικά μαζευτίκαμε όλοι οι λεγόμενοι κουλοί και είπαμε να κάνουμε τις κουλες ιστορίες, μιας και λατρεύουμε τη λέξη κουλή-κουλές!Νομίζω το έχετε καταλάβει!Όλα που λέτε ξεκίνησαν κάπως έτσι...Και τώρα εγώ προσκαλώ με τη σειρά μου τον hari για να ξεφύγει λίγο από τις σκέψεις του και όποιον άλλο κουλοεπισκέπτη μου επιθυμεί να μου κάνει την τιμή!

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

Λάθη!!!


Όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη, άλλοι κάνουμε μικρά λάθη και άλλοι μεγάλα . Αλλά η ζωή είναι μπροστά μας για να τα διορθώνουμε.
Εγώ πάντα ως άνθρωπος είμαι πολύ ειλικρινής! Μισώ το ψέμα, ώσπου έπεσα στην παγίδα του και γλυκάθηκα από την αίσθηση του. Γιατί πολλές φορές μ’ ένα ψέμα λύνονται τα πάντα. Σ’ εμένα όμως δεν έτυχε αυτό και έπεσα στην παγίδα του!
Την Κυριακή έκανα το μεγαλύτερό μου λάθος, είπα ψέματα στους γονείς μου πως πήγα στο φροντιστήριο και έγραψα το διαγώνισμα ενώ στην πραγματικότητα ήμουν σπίτι και διάβαζα τα μαθήματα της εβδομάδας. Ήταν η μεγαλύτερη βλακεία μου γιατί είχα διαβάσει, απλά επειδή η συμμαθήτριά μου ήταν άρρωστη, είπαμε να το γράψουμε από βδομάδα μαζί, έτσι κι αλλιώς το ίδιο θα ήταν. Πήρα και το φροντιστήριο και μου είπαν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και να πάω όποτε μπορώ. Έτσι έμεινα ήσυχη, ώσπου την Πέμπτη με πήραν τηλέφωνο από το φροντιστήριο…Το σήκωσε ο πατέρας μου και τον ενημέρωσε πως δεν πήγα την Κυριακή, βέβαια το χειρότερο ήταν που δεν τους πίστεψε και τους έβγαλε τρελούς , γιατί λέει ο δικό μου παιδί θα μου το έλεγε! Μου έχει απόλυτη εμπιστοσύνη. Αργότερα γυρνώντας στο σπίτι (επειδή ήμουν στο φροντιστήριο όταν έγινε το σκηνικό), μου λέει ο μπαμπάς « Καλά με πήρε τηλέφωνο η γραμματέας και μου είπε πως δεν πήγες την Κυριακή» και λέω και εγώ, γιατί όταν λες ένα ψέμα μετά τα συνεχίζεις για να το καλύψεις «Καλά χαζή είναι αυτή; Μάλλον θα με μπέρδεψε με την άλλη Άννα» και είχα τόσο πιστικό βλέμμα που δε φαινόταν το ψέμα μου και τότε τους ακούω να λένε «Πωπω τι ανεύθυνοι που είναι που παίρνουν έτσι τηλέφωνο σε λάθος παιδιά κι αν κανένας πατέρας ήταν τρελός και σκοτωνε το παιδί του στο ξύλο τι θα γινόταν;» και όσο τους άκουγα γινόμουν χάλια, οι τύψεις με έζωναν, μέχρι που η μάνα με αποτελείωσε λέγοντας «Μα στο είπα ότι λέει αλήθεια ποτέ δε μας λέει ψέματα, εγώ πάντα την εμπιστεύομαι». Ε και μετά από λίγο μου ζητάει ο πατέρας ή αλλιώς Βρούτος όπως συνηθίζω να λέω το τηλέφωνο μαζί με τον αριθμό του φροντιστηρίου…Εγώ μέσα στο δωμάτιο κακκαλώνω και αρχίζω να κλαίω και να γεμίζω τα τετράδια μου με τη λέξη «ΣΚΑΤΑ» Δεν άντεχα την πίεση άλλο ώσπου του πάω το τηλέφωνο και τους λέω όλη την αλήθεια! Δηλαδή πως θα το έγραφα μέσα στην εβδομάδα και έτσι δεν υπήρχε λόγος να τους το πω, γιατί ήξερα πως θα μου φώναζαν και θα μου έλεγαν και πάλι να μην κοιτάω τι κάνουν οι άλλοι! Τεσπα εγώ μετά από αυτά περίμενα να φάω τρελό κράξιμο όμως δεν έγινε αυτό! Η μάνα μου έκανε σαν να της έλεγα καμιά κουλοϊστορία μου, δηλαδή σα να μη συνέβη τίποτα και ο πατέρας μου, που είναι συνήθως νευρικός, μου είπε απλά πως είμαι μεγάλο κορίτσι και πως η μόνη μου κύρωση είναι να μη βγω για ένα μήνα! Βέβαια αυτό που ένιωθα εγώ ήταν χειρότερο από αυτή την τιμωρία (που ξέρω κιόλας πως δε θα την κρατήσει), γιατί μέσα μου ήμουν σκατά νιώθοντας πως έχασα την εμπιστοσύνη τους.
Σήμερα όμως είμαι πολύ καλύτερα γιατί έμαθα ότι η κουλή αδερφή μου έκανε το ίδιο δηλαδή κοπάνα στα 14 της και την κάρφωσε η άλλη μου αδερφή την ώρα του φαγητού και πέθανα στα γέλια !Λέτε να είναι οικογενειακό μας; Χιχι!

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

Είπαμε αδύνατες αλλά όχι και έτσι!

Oι παρακάτω φωτογραφίες είναι τα λανθασμένα πρότυπα που πέρνουμε εμείς τα κορίτσια και για να τους μοιάσουμε πέφτουμε πολλές φορές θύματα της νευρικής ανορεξίας και σας λέω εγώ,σας φαίνονται οι παρακάτω κοπέλες τόσες ωραίες ωστε να τις έχουμε πρότυπα;Εμένα πάντως όχι! Και γι' αυτό όταν μου είπε μια συμμαθητριά μου οτι είμαι πολύ αδύνατη και έχω νευρική ανορεξία, θύμωσα και τις φώναξα! Το θεωρώ βρισιά πια! Και δεν συμαίνει πως όποιος είναι ελαφρύτερος 5-10 κιλά από το κανονικό είναι ανορεξικός,γιατί έχω ως παραδειγμα τον εαυτό μου που όλη μέρα τη βγάζω στο ψυγείο και δεν πέρνω εύκολα κιλά! Τι σημαίνει πως είμαι ανορεξική; (Ουφ το θυμήθηκα και θύμωσα πάλι). Τασπα δείτε τις φωτογραφίες και τα συμπεράσματα δικά



σας!

Τελικά ποιος είναι ο κουλότερος οδηγός;


Το πρωί ήμουνα στην Εθνική Οδό, κοιτάω αριστερά και τί να
δω...
μια γκόμενα με μια κουρσάρα, με πατημένα 120, να
κοιτάζεται στον πλαϊνό
καθρέφτη και να βάζει κραγιόν !!!...
Και φυσικά, έτσι αφηρημένη, είχε αρχίσει να μπαίνει στη
λωρίδα μου!...
Τρόμαξα τόσο που μου έπεσε η ξυριστική μηχανή απ' το
ένα χέρι και το
σάντουιτς από το άλλο.
Προσπάθησα να κουμαντάρω το τιμόνι με τα γόνατα, μου
φεύγει και το
κινητό
όπως το κρατούσα με τον ωμό και μιλούσα, πέφτει μέσα στον
καφέ που είχα
ανάμεσα στα πόδια μου, έγιναν τα πλήκτρα του laptop
σκατά...
...πάλι καλά που δε βράχηκε η εφημερίδα που είχα πάνω στο
τιμόνι...

...Γυναίκες οδηγοί, σου λέει μετά!

Υ.Γ.
Ένε email που έλαβα και δικαιώνει επιτέλους τις γυναίκες!Χιχι!

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

Λαβώθηκα για την πατρίδα!!!


Κυριακή 28η Οκτωβρίου 2007 μια επεισοδιακή μέρα, δε θα τη ξεχάσω ποτέ! Τότε ήταν που έπαθα οξεία γκαντεμίαση. Αφήστε σας λέω δράμα! Ακόμα τη θυμάμαι και πονάω! Άουτς! Ουφ! Θα σας αφηγηθώ τώρα γιατί δε θα τη ξεχάσω ποτέ! Λοιπόν το Σάββατο βγήκα βόλτα και γύρισα 4 τα ξημερώματα στο σπίτι μου! Οπότε βάζω το κουλοεκνευριστικό ξυπνητήρι για να ξυπνήσω και να πάω να παρελάσω…Βέβαια για κακή μου τύχη με την αλλαγή της ώρας , αντί να πάω το ξυπνητήρι μια ώρα πίσω, το πήγα 13 ώρες πίσω αφήστε! Τι κουλαμάρα με δέρνει πια; Οπότε το ξυπνητήρι δε χτύπησε και ευτυχώς που σηκώθηκα μόνη μου, αν και τελευταία στιγμή! Ετοιμάστηκα λοιπόν γρήγορα γρήγορα και έφυγα για το τραμ. Όμως μια 2η γκαντεμιά με περίμενε, το τραμ λόγω παρέλασης δεν πήγαινε μέχρι το Ζάππειο, οπότε αναγκάζομαι να πάρω το μετρό…Με αυτά και τ’ άλλα καταλήγω να έχω αργήσει με αποτέλεσμα να τρέχω πανικόβλητη για να προλάβω…Γκαντεμιά νούμερο 3, τα παπούτσια ήταν σκληρά και με το τρέχα τρέχα για να τους βρω πλήγιασα και μάτωσα τα πόδια μου…Επιτέλους τους βρίσκω! Με βλέπει ο κύριός, μου περιποιείται το πόδι και πάνω που μας λέει να ξεκινήσουμε, δεν μπορούσα να κάνω βήμα το Κουλόφτυαρο. Όσο κι αν προσπαθούσα, τα πόδια μου είχαν κάνει τόσο μεγάλη πληγή που προχωρούσα και τα πόδια μου έμεναν πίσω, με αποτέλεσμα να βγω από την παρέλαση που τόσο επιθυμούσα να συμμετάσχω μια και είναι η τελευταία μου χρονιά στο σχολείο. Φυσικά οι γκαντεμιές δεν τελειώνουν ποτέ, οπότε βγαίνοντας από την παρέλαση δεν μπορούσα να πάω να κάνω ούτε ένα βήμα και έτσι με το βλέμμα μου έψαχνα να βρω τις φίλες μου που είχανε έρθει για να με δούνε! Αλλά δεν τις έβρισκα μέσα σε τόσο κόσμο οπότε απελπίστηκα γιατί είχα μείνει μόνη, χωρίς λεφτά και κινητό, επειδή εκείνες είχαν τη τσάντα μου. Εκείνες από την άλλη είχαν στηθεί μπροστά και περίμεναν για να με βγάλουν φωτογραφίες. Οπότε πώς να τις βρω; Ε τότε ήρθε μια κυρία μιας και με είδε κλαμένη και μόλις είδε το πόδι μου σοκαρίστηκε και άρχισε να μου δίνει ότι γιατροσόφι κουβαλούσε μπας και σταματήσει ο πόνος, εγώ πάλι έμεινα δεν το περίμενα πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για το συνάνθρωπό τους. Τεσπα, αφού έκανε ό,τι μπορούσε η γυναίκα γυρνάει και μου λέει: «ψάχνω και νύφη για το γιό μου», σκέφτηκα από μέσα μου «ωχ γιατί μέχρι και στον πόνο μου να ακούω κουλά;» και τότε γύρισα την κοίταξα της χαμογέλασα μέσα στον πόνο μου και αφού την ευχαρίστησα, συνέχισα να ψάχνω για τις φίλες μου όντας κουτσή! Φυσικά τα κουλά δεν τελειώνουν ποτέ, εκεί που είχα αρχίσει την αναζήτηση και πάλι ακούω να μου λέει κάποιος «ωραία μάτια έχεις κοπελιά» και χωρίς να γυρίσω να τον κοιτάξω τον ευχαρίστησα και συνέχισα το ψάξιμο (μα καλά τέτοιο ψάξιμο που έριξα δε λέγεται και καρφίτσες να ήταν θα τις έβρισκα γρηγορότερα) αλλά εκείνος με πήρε στο κατόπι, με ρώταγε γιατί κλαίω, πως με λένε, βέβαια εγώ σαν κιουρία του απαντούσα αν και έκανα στο τέλος το εξής κουλό μέσα στον πόνο μου τον ρώτησα και εγώ πως τον λένε (λες και μ’ ένοιαζε) από ευγένεια. Μετά αφού του είπα «Χάρηκα» συνέχισα να προχωράω αφήνοντας τον πίσω…Αλλά δεν άντεχα άλλο περπάτημα πια και έτσι έκατσα κλαίγοντας ασταμάτητα (αν είδατε να κλαίει μια άχαρα στο Σύνταγμα εγώ ήμουν, χιχι). Εκεί με βλέπει ένα αντρόγυνο και μου πιάνει την κουβέντα…Τελικά ,να μη σας τα πολυλογώ και με πείτε πολυλογού αν και πιστεύω πως με έχετε ήδη πει , με ρωτάνε και αυτοί τον πόνο μου και δεν έφευγαν από κοντά μου, αν δεν έβρισκαν τις φίλες μου. Έτσι μου έδωσαν το κινητό τους να τις πάρω τηλέφωνο και όσο τις περίμενα άρχισαν να μου λένε τα κουλά τους, του τύπου: «Βρε μη κλαις παρέλασες και εσύ σήμερα και παρά τον πόνο σου προσπάθησες αρκετά, είσαι μια γνήσια Ελληνίδα». Ε! Τότε ευτυχώς ήρθαν οι φίλες μου και με πήραν, αλλιώς αν καθόμουν κι άλλο, επειδή είμαι και ευκολόπιστη θα τους πίστευα η Κουλή-Κουτσή! Χαχα!

Υ.Γ.
1)Τελικά με αυτή την ιστορία αναθεώρησα τις απόψεις μου για τον σύγχρονο άνθρωπο
2)Κατάλαβα πως μερικές φορές οι άνθρωποι που είναι ξένοι σε εσένα μπορούν να σε στηρίξουν καλύτερα από τους ίδιους σου τους γονείς!
3)Δεν πιστεύετε πως θα μου χαραχτεί στη μνήμη αυτή η ιστορία !!!

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

Προσωπικά εγώ τρελαίνομαι...

Μετά από την πρόσκληση που μου έκανε το Laxanaki και την περίμενα με αγωνία,είπα και εγώ να σας δείξω τα κουλοαντικείμενα που τρελαίνομαι να τα έχω και δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα χρησιμοποιήσω κατα τη διάρκεια της μέρας!


Αρχικά βλέπουμε το pc μου, που όταν βρίσκομαι μακριά του με πιάνει μεγαλύτερη κουλαμάρα!Απίστευτο ε?

Παρακάτω βλέπετε:
1)Το ipod μου που το έχω αναφέρει και σε παλαιότερο post,οπότε ξέρετε την αδυναμία που του έχω.
2)Το κινητούλι μου που δεν το αποχωρίζομαι ποτέ!Ούτε καν στο σχολείο αλλά μην το πείτε πουθενά και μου το πάρει κανενας καθηγητής!Χιχι!
3)Την κολώνια μου που είναι από τις μόνες που μου πάει τόσο!
4)Το άρωμά μου,που το πήρα από τη Γαλλία και μυρίζει τέλεια!
5)Το μπλε μολύβι ματιών, που αν δεν το φορέσω δε βγαίνω απο το σπίτι...
6)Το ρολόι μου που το θεωρώ το φετίχ μου!
7)Η τσαντούλα μου που μου την έκανε δώρο η αδερφή μου την Παρασκευή!


Τώρα και εγώ με την σειρά μου προσκαλώ το Χάρη, topapei και όποιον άλλον παιχνιδιάρη θέλει να παίξει αυτό το παιχνίδι!;-)

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007

ΓΙΑΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!


1. Γιατί έχουμε θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι
2. Γιατί μπροστά στο ρεβανί τι να μας πει το μιλφέιγ
3. Γιατί το καρπούζι το αγοράζουμε ολόκληρο και όχι σε φέτες
4. Γιατί «καμάκι» και «σουβλάκι» είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε
5. Γιατί τους μεζέδες που συνοδεύουν το τσιπουράκι δεν τους φτάνει κανένα «ορντέβρ» 6. Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το επόμενο πρωί
7. Γιατί «λουλουδοπόλεμος» δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα
8. Γιατί πίνουμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει
9. Γιατί μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με τσιγάρο. Όχι να τον πιούμε σφηνάκι και να πάμε να καπνίσουμε κρυφά στο σπίτι μας
10. Γιατί το φλερτ είναι το εθνικό μας χόμπι
11. Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί
12. Γιατί έχουμε δεν έχουμε λεφτά, ένα μπουζουκάκι θα το πάμε
13. Γιατί έχουμε νοοτροπία «και αύριο μέρα είναι»
14. Γιατί όταν μπαίνουμε σε λεωφορείο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε θέση να καθίσουμε
15. Γιατί δεν το παίζουμε ψευτοπουριτανοί. Τις «λαδιές» μας τις κάνουμε με θράσος 16. Γιατί είμαστε πρώτοι στο φανάρι και κορνάρουμε τον εαυτό μας από συνήθεια
17. Γιατί ξέρουμε καλύτερα να ξοδεύουμε παρά να αποταμιεύουμε
18. Γιατί δε μοιραζόμαστε τη βενζίνη στο αυτοκίνητό μας με αυτούς που βάζουμε μέσα 19. Γιατί δεν κάνουμε ποτέ επίσκεψη «με άδεια χέρια»
20. Γιατί η λέξη «κερνάω» υπάρχει στο λεξιλόγιό μας
21. Γιατί άντε να εξηγήσεις στον ξένο τι σημαίνει «καψούρα»
22. Γιατί βράζει το αίμα μας
23. Γιατί στην Ελλάδα η οικογένεια έχει ακόμα αξία
24. Γιατί κατά βάθος...είμαστε καλά παιδιά
25. Γιατί τα καταφέρνουμε πάντα...έστω και την τελευταία στιγμή
26. Γιατί δε «μασάμε» από 400 χρόνια σκλαβιάς
27. Γιατί για τα μάτια μιας γυναίκας κάναμε 10 χρόνια πόλεμο
28. Γιατί όταν οι ξένοι δεν έβρισκαν λέξεις έκλεβαν τις δικές μας
29. Γιατί η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα
30. Γιατί καλή η κιθάρα και το όμποε αλλά το μπουζούκι βγάζει άλλο ήχο
31. Γιατί το «Αι Γενέαι Πάσαι» της Μεγάλης Παρασκευής μας σηκώνει την τρίχα κάγκελο 32. Γιατί όποια πέτρα κι αν σηκώσεις Έλληνες θα βρεις από κάτω
33. Γιατί ερωτευόμαστε και μισούμε με πάθος
34. Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάμε με φίλους χωρίς να χρειαζόμαστε ψυχίατρο 35. Γιατί ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Περικλής ήταν Έλληνες
36. Γιατί η Μερκούρη, ο Χατζιδάκις και ο Ελύτης ήταν Έλληνες
37. Γιατί η συνταγή «αλά ελληνικά» είναι η πιο πετυχημένη
38. Γιατί η τρέλα δεν πάει στα βουνά?πάει στις παραλίες!
39. Γιατί οι καλοκαιρινές διακοπές είναι κοντά και πού να τρέχουμε τώρα!
40. Γιατί όταν οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη
41. Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα 42. Γιατί εμείς δώσαμε τα φώτα σε όλους αυτούς που το παίζουνε ηγέτες και οδηγούν στην ειρήνη κάνοντας πολέμους
43. Γιατί η φέτα και το ελαιόλαδο μεταφράστηκαν σε ελληνικό ταμπεραμέντο
44. Γιατί "Ένα γλυκό χωρίς"! Και όλοι καταλαβαίνουν πως πρόκειται για φραπέ
45. Γιατί μπορούμε να παρατήσουμε τα πάντα για έναν μεγάλο έρωτα!
46. Γιατί στη γλώσσα μας διακρίνουμε μεταξύ έρωτα και αγάπης...ξέρουμε όμως να ζούμε με πάθος και τα δυο!
47. Γιατί αλλάζουμε κινητό κάθε χρόνο, αυτοκίνητο κάθε τρία χρόνια και ερωτικό σύντροφο κάθε τρεις και λίγο
48. Γιατί όταν οι άλλοι φορούσαν προβιές λύκων εμείς υφαίναμε αραχνοΰφαντους χιτώνες 49. Γιατί οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες (Winston
Churchill- 1941)
50. Γιατί δε βάζουμε κέτσαπ στο φαγητό μας. Έχει από μόνο του υπέροχη γεύση
51. Γιατί όταν πονάμε ξέρουμε να κλαίμε και να χορεύουμε τη ζεμπεκιά με περηφάνια 52. Γιατί ο Έρωτας ήταν Έλληνας Θεός. Γι αυτό ξέρουμε και να αγαπάμε
53. Γιατί μπορεί να είμαστε οξύθυμοι αλλά ποτέ δεν κρατάμε κακία
54. Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς
55. Γιατί παρόλο που γνωρίζουμε τον κίνδυνο τολμάμε
56. Γιατί η τρέλα στην Ελλάδα πάει με χίλια....Γι αυτό όλοι τρέχουν στο δρόμο
57. Γιατί το 95% των αστεριών και των πλανητών έχουν ελληνική ονομασία
58. Γιατί δουλεύουμε για να ζούμε και δε ζούμε για να δουλεύουμε
59. Γιατί έχουμε του κόσμου τα ελαττώματα και παρόλα αυτά είμαστε ακαταμάχητοι
60. Γιατί η ζωή μας είναι στο «δυνατό» ενώ των ξένων στο «αθόρυβο»
61. Γιατί αν η χώρα μας δεν ήταν η ομορφότερη του κόσμου, θα τη διάλεγαν για σπίτι τους οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου;
62. Γιατί όταν φωνάζουμε «αδελφέ» στο δρόμο, όλοι γυρνάνε
63. Γιατί κάνουμε τις περισσότερες καταχρήσεις κι όμως ζούμε περισσότερο
64. Γιατί ακόμα κι ο Αϊνστάιν παραδέχτηκε ότι οφείλει πολλά σε έναν Έλληνα
65. Γιατί όταν συζητάμε για δίαιτα είμαστε πάντα στο τραπέζι και τρώμε
66. Γιατί κάποτε «φωτίσαμε» ολόκληρο τον κόσμο
67. Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας
68. Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και καταλήγουμε να πίνουμε ούζο μέχρι πρωίας
69. Γιατί μπροστά στο Μετσοβόνε τύφλα να χει το Έμενταλ
70. Γιατί με μια φλόγα καταφέραμε να ενώσουμε ολόκληρο τον κόσμο
71. Γιατί ξέρουμε να εκφράζουμε το σ' αγαπώ με κάθε πιθανό τρόπο
72. Γιατί τα πιο απίστευτα είναι κι ελληνικά
73. Γιατί κυκλοφορούμε στο δρόμο στις δύο το βράδυ και δε νιώθουμε ότι είμαστε σε στοιχειωμένη πόλη
74. Γιατί σουβλάκι, σουτζουκάκι και λοιπές ελαφριές γεύσεις είναι η αδυναμία μας
75. Γιατί είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας
76. Γιατί δεν πάμε για ύπνο με τις κότες αλλά το ξημερώνουμε διασκεδάζοντας
77. Γιατί ακόμη και το πιο μικρό ξωκλήσι μας λούζεται από φως. Δεν πιάνεται η ψυχή μας απ'τη σκοτίδα του βιτρώ
78. Γιατί τα λέμε έξω απ΄ τα δόντια
79. Γιατί ξέρουμε να «κλέβουμε» αλλά και να μην «καρφώνουμε» αυτόν που «κλέβει» στις εξετάσεις
80. Γιατί έχουμε πάντα μια λύση- έστω και πλάγια- σε όλα
81. Γιατί οι γονείς μας δεν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε μόλις κλείσουμε τα δεκαοκτώ
82. Γιατί είμαστε των άκρων
83. Γιατί την κάθε δυσκολία την αντιμετωπίζουμε για χιούμορ
84. Γιατί το αντιπροσωπευτικότερο ελληνικό σύνθημα είναι: «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!»
85. Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν εδώ
86. Γιατί όταν θέλουμε να λιαστούμε, έχουμε αμμουδιά και θάλασσα. Δεν ξεχυνόμαστε στα γρασίδια ούτε βουτάμε στα σιντριβάνια
87. Γιατί βλέπουμε τον ουρανό γαλάζιο κι όχι μολυβί
88. Γιατί εδώ που ζούμε όλο το χρόνο, ο ξένος το έχει σκοπό ζωής να έρθει μία εβδομάδα
89. Γιατί η Ελλάδα είναι η πιο φτωχή χώρα με τους πιο πλούσιους κατοίκους
90. Γιατί είχαμε μάγκες προγόνους
91. Γιατί ξέρουμε τι θα πει κέφι
92. Γιατί μιλάμε καλά τις ξένες γλώσσες...αλλά ποιοι μιλούν καλά τα ελληνικά;
93. Γιατί πίνουμε και καπνίζουμε περισσότερο από όλους και ζούμε περισσότερο από όλους.
94. Γιατί εμείς γράφουμε την Ιλιάδα, και οι ξένοι την κάνουν έργο χιλιάδες χρόνια μετά.
95. Γιατί το τζατζίκι, το σουβλάκι, η μαγκιά και το φιλότιμο είναι ελληνικά.
96. Γιατί μας αρέσει τα λεφτά και τα ψάρια να τα τρώμε πάντα φρέσκα.
97. Γιατί ενώ έχουμε μικρή χώρα, έχουμε μεγάλη καρδιά.
98. Γιατί το δικό μας μοντέλο ζωής έχει πολλέεεεεεες καμπύλες.
99. Γιατί η μάνα μου κάθε Αύγουστο απλώνει τραχανά. Οι άλλοι τι απλώνουν?
100. Γιατί όταν φοράμε πέδιλα, δεν τα φοράμε με κάλτσες.
101. Γιατί το σύνθημα Ελευθερία 'η Θάνατος ήταν ελληνικό.
102. Γιατί πληρωνόμαστε Παρασκευή και Κυριακή πρωί δεν έχουμε λεφτά ούτε για τσιγάρα.
103.ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο ΣΟΥΒΛΑΤΖΗΣ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ: "ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΒΑΛΩ ΜΕΣΑ ΚΟΠΕΛΙΑ", ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΜΕ ΘΡΑΣΟΣ "ΑΠ' ΟΛΑ ΒΑΛΕ ΜΟΥ" ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ....

Υ.Γ.
Αυτό είναι ένα email που μου στείλανε και είπα να το μοιραστώ μαζί σας μιας και είναι κάτι ελληνικό και έχουμε τώρα και την Εθνική μας εορτή! Δεν αξίζει; Χαχα!Την κουλημέρα!

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Και άλλο bloggogame τι γίνεται πια?

Μετα την αξιοσέβαστη πρόσκληση που μου έκανε το Laxanaki θα σας δείξω και εγώ με τη σειρά μου την κούπα μου,βέβαια έχω αρκετές κούπες αλλά θα σας δείξω την αγαπημένη μου!
Αυτή την κούπα μου την έκανε δώρο ο μεγάλος ανιψιός μου από την Κύπρο! Οπότε εχει συναισθηματική αξία για την κουλή!Χαχα!Δείτε παρακάτω και άλλες πόζες της παρακαλώ!


Τώρα όποιος άλλος θέλει να μας κουλάνει με την κούπα του ειναι ευπρόσδεκτος!!!

Υ.Γ.
Πωπω είχα τόσο καιρό να γράψω και αυτή την εβδομάδα του έδωσα και κατάλαβε!Χιχι!Την κουληνύχτα μου!

Πώς απαντούν οι επαγγελματίες, σε περίοδο αναδουλειάς, στην ερώτηση "πώς πάει η δουλειά?"



Φούρναρης : ψίχουλα
Μανάβης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: μαρασμός
Υφασματέμπορος:πανί με πανί
Ψαράς:ούτε λέπι
Φαρμακοποιός:με το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος:δεν βλέπω φως
Υδραυλικός:μούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Εμπορος χαλιών: Χάλια
Κομμωτής:τρίχες
Ψιλικατζής:ψιλοπράγματα
Νεκροθάφτης:ψόφια πράγματα
Tυπογράφος: ούτε φύλλο
Ο απέναντι νεκροθάφτης: μεγάλη νέκρα
Βοθρατζής:σκατά
Ναυτικός: πιάσαμε πάτο
Στρατιωτικός: βήμα σημειωτόν
Τσατσά:πουτσες
Πόρνη:αραχνιάσαμε
Χρηματιστής: δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός:Παραλάβαμε χάος

Υ.Γ.
Αυτό το έλαβα σε ένα email και κουλογέλασα πολύ!Κουλογελάστε και εσείς!Χαχα!

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

Bloggogame again!

Μετά την πρόσκληση του Vasilis2001 για να ανέβω λίγο επειδή είχα πέσει το κουλόφτυαρο, θα παίξω και εγώ το blogogame μόνο που εξαιτίας της έλλειψης φωτογραφιών από το pc, θα σας δείξω μόνο τις διακοπές μου του 2006-2007 αν και αυτές θα είναι ελλειπής, γιατί από τα περισσότερα μέρη έχω video.Ξεκινάμε λοιπόν!




Αύγουστος 2006:Λοιπόν εδώ το Ftuaratsi βρίσκεται στο Λονδίνο που είναι ένα από τα αγαπημένα του μέρη και θα το επισκευτεί ακόμα πολλές φορές!Γιατί με την αδερφή του κάνουν πολλά κουλά και περνάν αξέχαστα!Α!Τότε ήταν και η περίοδος που πέταγα και τα μαργαριτάρια αν θυμάστε το ταμπόν=υπόθετο θα καταλάβετε!Χαχα!Ακόμα εκείνη την περίοδο είχα πάει LA και Αφρική αλλά δεν έχω τις φωτογραφίες!:-(



Αύγουστος 2007:Σκόπελος!Περισσότερες φωτογραφίες σε παλαιότερο post μου!




Σεπτέμβρης 2007:Oι αξέχαστε διακοπές στη Νίκαια της Γαλλίας,εκεί είναι που μπορείς να πεις αβίαστα "Πωπω χλίδα"!Ανοίγει το μάτι σου να βλέπει ακριβά αυτοκίνητα!Χαχα!

Σεπτέμβριος 2007:Μονακό ονειρεμένο κράτος!
Τώρα με τη σειρά μου θα κουλάνω τους:
α)Laxanaki
β)Ηaris
γ)topapei
δ)Όποιον άλλο έχει κέφι να παίξει το bloggogame!!!

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

Το χαζοπούλι!!!


Τελικά στο σχολείο συμβαίνουν τα καλύτερα-κουλότερα, άδικα το είχα παρεξηγήσει τόσο καιρό!Δείτε τις κουλοκαθηγήτριές μου να καταλάβαιτε!

Κουλή καθηγήτρια νούμερο 1:
Χθές την ώρα της έκθεσης μιλάγαμε για την παιδεία και το μετέπειτα επαγγελματικό προσανατολισμό.Ε τι μας είπε η κουλοκαθηγήτρια;Δείτε να σας πέσουν τα μαλλιά!Πως δεν πρέπει να σπουδάζουμε στα πανεπιστήμια αλλά να κάνουμε χειρονακτικές εργασίες,αυτό λέει είναι το σωστό!Οπότε εγώ σκέφτηκα πως μπορώ μια εξαίσια νεκροθάφτης αφού το μόνο που ξέρω είναι να θάβω!Γιατί για αγρότισα δε με κόβω!Με φαντάζεστε;Απαπα!!!

Κουλή καθηγήτρια νούμερο 2:
E σημερα το κουλοφτυαρο πήγε διαβασμένο στο σχολείο!Οπότε μου λέει η καθηγήτρια να πω την άσκηση των λατινικών.Ε αρχίζω εγώ και τη λέω.Αφού την είπα εξαιρετικά (δε περιαφτολογώ) με βάζει να πω και τη θεωρία!Να τα μας λέω!Γιατί δεν την είχα διαβάσει και πολύ καλά και αρχίζω και την κουτσολέω, βάζοντας πάντα και τα δικά μου κουλά, οπότε γυρνάει και μου λέει "Πες τη σωστά ρε χαζοπούλι".Καλά το γέλιο που έριξα δε λέγεται είχα καταχαρεί και από ό,τι βλέπεται ακόμα χαίρομαι!

Υ.Γ
Σήμερα στο σχολείο έγιναν κι άλλα πάρα πολλά κουλά που όμως δεν μπορώ να σας τα πω γιατί δε λέγονται με λόγια αλλά με εικόνες, που λόγω απαγόρευσης των κινητών στα σχολία χλωμό να τις δείτε!Την κουλησπέρα μου!(Για να μην ξεχνιόμαστε)

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Εκλάπει η Κουλή!!!


Τα Κουλό Φτυαράτσι το απήγαγε τώρα τελευταία το σχολείο, αλλά το Σαββατοκύριακο σας υπόσχονται οι γονείς της πως θα δώσουν τα λύτρα και έτσι θα σας ξαναεπισκευτεί! Πάρετε μια γεύση κουλής σε καρτούν! Αυτό είναι το Κουλό Φτυαράτσι. Αν το βρείτε νωρίτερα ενημερώστε! Χαχα! Την κουληνύχτα μου!

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

H λήθη το κουλότερο πράγμα!



Γεια σας κουλοί μου φίλοι (με έχεις φίλο σ'έχω σκύλο, όπως επίσης αλάτι ψιλό αλάτι χοντρό έχασα τη μάνα μου και ψάχνω να τη βρω κι άλλα πολλά κουλά)!Μου λείψατε κι εύχομαι να μη μ'εγκαταλείψατε...Αλλλοιπππόν,σκέφτηκα να μοιραστω μαζι σας κάποια πρόσφατη κουλή εμπειρία μου:
Σήμερα έριξα τρελό γέλιο γιατί ως κουλό φτυαράκι δεν μπορούσα να μείνω στη μαυρη θλίψη για πολύ καιρό.Κατα τη διάρκεια της απουσίας μου απ'τη καμένη καήμενη χώρα μας,την έχω κάνει αλα Γαλλία μεριά.Μη φανταστείτε οτι είχα κανα ραντεβου με τον Τζόνι Ντεπ που μένει κατα δω,αυτός έχει μάτια μόνο για τη Βανέσα!Εγω έχω περάσει την τελευταία βδομάδα με τα καπη της Μεγαλης Βρετανίας.Για όσους δεν κατάλαβαν αυτό είναι πάσα για το στόρι που θα ακολουθήσει.Λοιπόν έπαιζα σήμερα jenga με μια 78χρονη γιαγια (γλυκιτατη δε λέω αλλά πολύ ξεχασιάρα),αφού εχει χάσει γύρω στις 10 φορές στο jenga, την 11 φορά μας λέει "Ωωω πρώτη φορά έχασα".Ε!Δεν αντέξαμε κι εμείς και πέσαμε κάτω από τα γέλια.Τελικά το καλύτερο-κουλότερο πράγμα είναι να ξεχνάς,γιατί δε θυμάσαι δυσάρεστα γεγονότα,θυμάσαι μόνο ό,τι σε συμφέρει...
Και εγώ θέλω κάποια πράγματα να ξεχάσω όπως:oι βαθμοί μου στις τελικές εξετάσεις κάθε χρόνο, η κυτταρίτιδα που ξεπρόβαλε φέτος το καλοκαίρι,κατι χυλόπιτες που έχω φάει, το μπρι που δοκίμασα στη Γαλλία και μου έχει μείνει ακόμα αυτή η γεύση ποδαρίλας στο στόμα μου (γι΄αυτό μπρι και στα μούτρα σου),οι ψείρες που είχα πιάσει στην κατασκήνωση, οι μύκητες που είχα κολλήσει από τη γάτα μας και μου έπεσαν τα μαλλιά, κάτι κουφάλες (γι'αυτές δε θα σας πω περισσότερες λεπτομέρειες),τις πυρκαγιές αυτό το καλοκαίρι και αλλά πολλά...ωχ τα ξέχασα!Είναι η αμνησία κολλητική?Ε τι σας έλεγα ε?

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

Δε με χωράει ο τόπος!



Κάθε μέρα που περνάει αισθάνομαι όλο και περισσότερο πίεση!Νιώθω σαν να με έχουν βαλει σε μια γωνία και να με πιάνουν από το λαιμό και να με σφίγγουν τόσο πολύ, ωσπου να σταματήσω να αναπνέω πια!
Όλη μέρα σχολείο-διάβασμα-φροντηστήριο-διάβασμα και για να νιώθω πως έχω ελεύθερο χρόνο, χάνω την ώρα του ύπνου μου στο διαδύκτιο. Είναι το μόνο που μου δίνει ανάσα έστω κι αν είναι για 1-2 ωρίτσες!
Η πίεση αυτή με έχει κάνει να διαβάζω με τις ώρες και στο τέλος από την πίεση να τα καταφέρω να τα μάθω όλα αυτά μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα μιας μέρας , να μην θυμάμαι τίποτα, γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ πια!
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν με βλέπετε συχνά στα blogs σας, δεν έχω χρόνο , ούτε κουλή διάθεση για koulocomments,αν και μου λείπετε!
Ελπίζω ένα ταξίδι που θα κάνω αυτό το Σάββατο να με επαναφέρει και πάλι στους κανονικούς μου ρυθμούς!

Υ.Γ.
Συγγνώμη για το ύφος του post μου το ξέρω οτι δεν ταιριάζει στο blog αυτό,αλλά ήθελα κάπου να το πω για να ηρεμήσω κάπως!

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

Γκαλοπ!


Μη φοβάστε δεν κάνω πολιτικό γκάλοπ! Τα έχουμε ψιλοβαρεθεί πάνω κάτω όλα αυτά αυτές τις μέρες!Απλά κάνω μια ερώτηση που με απασχόλησε σήμερα στο σχολείο! Η ερώτηση είναι η εξής: Οι άντρες που κοιτάνε όταν τους μιλάει μια κοπέλα;
Μη μου πείτε και εσείς στο στήθος! Γιατί σήμερα μίλαγα με έναν συμμαθητή μου, που είχα να τον δω από τότε που έκλεισαν τα σχολεία και την ώρα που συζητούσαμε αντί να με κοιτάει στα μάτια με κοίταγε στο στήθος όταν του μιλούσα! Έλεος πια το κοιτούσε λες και είχε στόμα αυτό και μίλαγε! Γι’ αυτό σας παρακαλώ απαντήστε μου την ερώτηση γιατί θα αρχίσω να απελπίζομαι πια!Χαχα!

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Οι κουλοί θέλουν κέφι γι' αυτό σου λέω να μαυρίσουμε την Έφη!

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007

Οι κουλογρουσουζιές!


Πωπω!Έλεος πια με αυτές τις γρουσουζιές, δεν αντέχω άλλο!Έχω μια φίλη που ό,τι κι αν κάνω μου λέει "Μη είναι γρουσουζιά!".Θα με τρελάνει κάποια μέρα.

Γρουσουζιά νούμερο 1:
Είχε έρθει η κολλητή μου σπίτι μου το βράδυ και καθόμασταν.Εγώ όπως πάντα μάσαγα τσίχλα.Τι γυρνάει και μου λέει"Φτύσε την τσίχλα αμέσως!",τρομάζω και εγώ και τη φτύνω, ρωτόντας τη τι έχει...Λέω μπας και άκουσε τίποτα στον Ευαγγελάτο;Και φυσικά πάνω που τη φτύνω,ήταν και η τελευταια μου τσιχλίτσα μου λέει:"Όταν τρως τσίχλα είναι σαν να μασας τα κόκκαλα του παππού σου".

Γρουσουζιά νούμερο 2:
Μια μέρα πάω σπίτι της που έχει 2 πόρτες (πώς λένε 2 πόρτες έχει η ζωή...)ε μπαίνω από τη μια και πάω να βγω από την άλλη.Εκείνη την στιγμή νοιώθω ένα δυνατό τράβηγμα προς τα πίσω.Της λέω "καλά πας καλά;" που είναι και η κλασική μου φράση και μου λέει "Μη καλέ!Θα χαλάσει το προξενιό!", λες και εψαχνα για γαμπρό...Τεσπα την άκουσα για να μη της χαλάσω την καρδιά.

Γρουσουζιά νούμερο 3:
Βγαίνουμε με τη φίλη μου έξω το βράδυ και της λέω "Ευτυχώς ησυχάσαμε από τα ποντίκια",εκείνη την ώρα που το λέω με αγριοκοιτάει και μου αποκρίνεται με στυλάκι "Με αυτά που λες δεν ησυχάσαμε και πολύ!Δεν ξέρεις πως το βράδυ τα ποντίκια πρέπει να τα λες κουφα;Αλλιώς θα γεμίσει το σπίτι σου ποντίκια".Α!Καλάααααααααα λέω!Σας το ορκίζομαι ούτε ένα ποντίκι μπήκε!

Γρουσουζιά νούμερα 4:
Ένα βράδυ άκουγα ένα τραγούδι που μου άρεσε και άρχιζα να σφυρίζω...Με κοιτάει πάλι με υφάκι και τις λέω "Τι έκανα πάλι;Άντε πες την γρουσουζιά να τελειώνουμε" και μου λέει :"Δεν ξέρεις πως δεν κάνει να σφυρίζεις το βράδυ επειδή είναι σαν να καλείς τον έξω απο εδώ (το διάβολο εννοούσε);"Που να το ήξερα καλέ δεν μου το είχε πει!

Γρουσουζιά νούμερο 5:
Μην κόβεις τα νύχια σου τη νύχτα!Πόσες φορές το έχω ακούσει, απάντηση δεν πήρα!

Γρουσουζιά νούμερο 6:
Μου λέει:"Μην βάζεις και τα δυο σου χέρια στις πόρτες"."Γιατί;"Την ρωτάω,πάλι δε μου λέει.

Γρουσουζιά νούμερο 7:
Έχω ένα κακό συνήθειο,ενω τρώω μου έρχεται όλο να λέω την λέξη πεινάω πολλές φορές!Ωσπου μια μέρα γυρνάει και μου λέει:"Καλά πάψε να λες συνέχεια αυτή τη λέξη δεν ξέρεις οτί είναι γρουσουζιά;"Ααα!Λέω δε θα τα πάω καλά με αυτή από εδώ και πέρα...Ασε που δε μου είπε πάλι το γιατι!

Όλες οι παραπάνω είναι οι γρουσουζιές τις κολλητής μου.Τώρα αν ξέρετε γιατί είναι γρουσουζιά η 5,6 και η 7 σας παρακαλώ να μου πείτε και εμένα για να ξέρω η κουλή!

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

Κουλό φθινόπωρο!


Aχ πάει και το καλοκαιράκι...Αλλά εμείς δεν το βάζουμε κάτω ,θα εχουμε ένα υπέροχο φθινόπωρο χωρίς πυρκαγιές ελπίζω!Κουλό μας μήνα λοιπόν!

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

Η κουλή συνάντηση στο τραμ!


Χθες το πρωί που βγήκα με τις φίλες μου,τους μιλούσα συνέχεια για την συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος μπας και συνετιστούν και έρθουν μαζί μου για παρεούλα.Αλλα τίποτα,έτσι κάποια στιγμή ακούω έναν 75 χρονών παππούλη να μου λέει:" θα πάω και εγώ εκεί με μαύρα θες να σε συνοδεύσω;"Εεε τι να κάνω και εγώ έτσι κι αλλιώς κανένας αλλος δεν με συνόδευε, οπότε δέχτηκα με χαρά!Δώσαμε λοιπόν ραντεβού στο μετρό,τον περίμενα ,τον περιμενα...Τελικά να μη σας τα πολυλογώ με εστησε ο παππούλης και έμεινα μόνη μου.Δεν είναι τρομερο;

Happy name day!


Χρόνια πολλά και καλά Αλεξάνδρα και Αλέξανδρε να σας χαιρόμαστε όλους εκτός από έναν!Ξέρει αυτός!ΧΑΧΑ!